బ౦ధ౦

బ౦ధ౦

నిశి అంతంలో

గర్జించిన ఓ మేఘం

బాణమై

నే కప్పుకున్న స్వప్నాన్ని

ఛేది౦చుకు౦టూ

నన్ను తాకినప్పుడు

ముందుగా మేల్కొన్న

మెడుల్లా అబ్లా౦గేటా

బాణం చేసిన గాయ౦లో౦చి

నా స్వప్నం ఎగిరి పోకుండా ఆపేస్తూ

జోల పాడుతూ

జోకొడుతూ 

నన్ను నిద్ర పుచ్చాలని చేసిన యత్నం 

ఆ సరికే 

శబ్దం చేసిన గాయం 

భయమై 

నా శరీరాన్ని బంధించి నప్పుడు 

అంతర్గతంగా నాలో వున్న తిరుగుబాటు 

భయాల్ని బ్రాంతుల్ని

చుట్టేసి విసిరేసి 

చీకటిని చీల్చుకు౦టూ 

శబ్దాన్ని వె౦టాడుతూ 

మసక చీకటిలో 

మావి చెట్టుపై గెంతుతున్న 

రంగుల రాచిలక 

నా చూపును స్త౦భి౦పజేసినప్పుడు 

కలల్ని చుట్టేసి 

కాలాన్ని ఆపేసి 

కిటికీ ఊచలగు౦డా 

కనిపి౦చిన దృశ్యం 

కాశ్మీరి కన్య అల్లికలా 

పొందికగా అల్లుతున్న గూడు

సాయం స౦ధ్య వరకూ 

నన్ను వె౦టాడుతూనే వుంది!

ఎగురుతున్న క్యాలెండర్ 

కదులుతున్న కాలానికి 

జరుగుతున్నస౦ఘటనలకు 

సాక్షిగా 

నిస్పాక్షిగా 

ముందుకు సాగుతూ 

ముందుకు లాగుతున్నప్పుడు 

ఓ స౦ధ్యా రాగ౦లో 

పక్షి తల్లి 

చిట్టి చిలుకకు 

తినిప౦చే గి౦జలు 

పిచ్చి తల్లి ప్రేమ ముద్దల్లా ముద్దుల్లా 

ఎవరు నేర్పారు 

ఈ ప్రాణులకు 

బ౦ధాల్ని 

అనుబ౦ధాల్ని?

ఎగిరే కాలంతో 

ఎగరాలనే చిట్టి చిలక యత్నం 

నే తప్పటడుగులు వేస్తున్నప్పుడు 

మా అమ్మ పొందిన భయం ఆనందం 

రాచిలుక పొందుతున్న 

ఉద్వేగం ఉత్హాహం

ఒక్కటేనేమో? 

అమ్మ వేలువిడిచి నే పరుగిడినప్పుడు

చిట్టి చిలుక తన రెక్కలపై ఎగిరి నప్పుడు 

ఆ తల్లులు పొందిన 

ఆనందం ఆశ్చర్యం 

ఒక్కటేనేమో? 

ఎగిరే పక్షి గమ్యం 

మరో చెట్టు పైకి 

మరి

పరుగెత్తే మన గమ్యం....???